این نمایشنامه به تنهایی آدم ها می پردازد؛ بدون آن که به مرزهای مشخص جغرافیایی توجه داشته باشد. تنهایی آدم ها شبیه یکدیگر است. به نوعی آن ها را "هم سرنوشت" می کند. فرقی ندارد که در کجای کره خاکی قرار گرفته باشند. هر آدمی خلوتی دارد که هیچ کس به آن راه ندارد.

مسعود رایگان که قرار است"مرگ تدریجی آقای ترکاشوند" را آذر ماه امسال روی صحنه ببرد، آن را قسمت دوم یک تریلوژی عنوان کرد که با"رویای یک عکس" شروع شده است.
مسعود رایگان که پیش از این سال 84 نمایش"رویای یک عکس" را در تالار کوچک مجموعه تئاترشهر روی صحنه برده بود، درباره متن جدیدش با عنوان"مرگ تدریجی آقای ترکاشوند" به سایت ایران تئاتر گفت:«این نمایشنامه به تنهایی آدم ها می پردازد؛ بدون آن که به مرزهای مشخص جغرافیایی توجه داشته باشد. تنهایی آدم ها شبیه یکدیگر است. به نوعی آن ها را "هم سرنوشت" می کند. فرقی ندارد که در کجای کره خاکی قرار گرفته باشند. هر آدمی خلوتی دارد که هیچ کس به آن راه ندارد.»
وی درباره شخصیت ها و بازیگران این نمایش گفت:«تا این لحظه حضور رویا تیموریان در کار قطعی است. داریوش فائزی و درنا مدنی نیز به عنوان دستیار کارگردان همکاری می کنند. اما برای معرفی دیگر افراد هنوز زود است. این نمایشنامه پنج پرسوناژ دارد، اما همان طور که"رویای یک عکس" دو پرسوناژ داشت و شخصیت های دیگر مستتر در متن از آن سرک کشیدند و روی صحنه حاضر شدند، در"مرگ تدریجی آقای ترکاشوند" نیز یک سری افراد هستند که در دل متن پنهان شده اند و می خواهند بیرون بیایند. در هر حال این نمایشنامه که نزدیک به 16 سال از نگارش آن می گذرد باید یک بار دیگر بازنویسی شود که احتمالاً در بازنویسی خیلی چیزها در نظر گرفته خواهد شد.»
وی با ابراز امیدواری نسبت به این که نمایشنامه در زمان اجرا چاپ شود، درباره زمان اجرای نمایش گفت:«تمرین را از آبان ماه شروع می کنیم، اما هنوز به طور دقیق سالن مشخص نشده است. با این حال صحبت های فعلی روی تالار قشقایی است که با پایان تعمیرات اجرا شروع می شود.»
وی با اشاره به اجرا نشدن متن اندره کارسون در تالار مولوی گفت:«تالار مولوی را خیلی دوست دارم. اول به دلیل شناسنامه ای که دارد و بعد هم به خاطر تجربیات گذشته خودم در این سالن، اما متأسفانه کوتاه بودن سقف آن مانع اجرای من بود و طراحی ام در آن نمی گنجید.»
وی در پایان گفت:«من و رویا تیموریان تأکید داریم که به خاطر ادای دین نسبت به تئاتر، حداقل در سال یک کار داشته باشیم، اما به هر دلیل بین اجرای قبل تا این اجرا دو سال فاصله افتاد. من همچنان روی اجرای"روایت دهشتناک کارسون" تأکید دارم و امیدوارم بتوانم آن را روی صحنه ببرم.»